Państwo pierwszych Piastów

Chrystianizacja Pomorza

Pomorze od najdawniejszych już czasów było obiektem żądań polskich władców. Już Mieszko I wcielił je do polskiego państwa (Pomorze Wschodnie najprawdopodobniej w 960 roku a Zachodnie w 972 roku) jednak Pomorzanom trudno było uznać zwierzchność księcia, a jeszcze trudniej przyjąć chrześcijaństwo.
Co prawda w 1000 roku postanowieniem zjazdu gnieźnieńskiego ustanowiono biskupstwo w Kołobrzegu, jednak nie przetrwało ono panowania Chrobrego.
W 1005 roku Pomorze Zachodnie uniezależniło się od Polski i wróciło do pogaństwa.

W 1060 roku od Polski odrywa się ostatecznie Pomorze Gdańskie – Bolesław Śmiały nie uczynił wysiłków by przywrócić je Polsce.
Na krótko bo na 2-3 lata władzę nad Gdańskiem przejął Władysław Herman około 1090 roku, lecz zła politykazniweczyła plany stałego scalenia tych ziem z państwem gnieźnieskim.
Dopiero Krzywoustemu udało się skutecznie zchrystianizować Pomorze, jednak rozbicie dzielnicowe odcięło związki z Polską na długie lata.

Ludzie Pomorza nie różnili się etnicznie od tych zamieszkujących Wielkopolskę, Mazowsze czy inne tereny Polski. W czym tkwił więc tak wielki ich opór przeciw chrystianizacji i ścisłym związkom z Polską?

Pomorze żyło z morza – handel i wyprawy korsarskie były głównymi źródłami bogactwa – najpotężniejszą grupą społeczną stanowiła kupiecka szlachta żyjąca w bogatych miastach: w Szczecinie (stolicy Pomorza Zachodniego), w Wolinie (jedno z największych europejskich miast) czy w Gdańsku i Kołobrzegu. Książęta nie mieli tu mocnej pozycji, a prawa ustanaiwały rady starszych.
Kult pogański sankcjonował i umacniał te zasady – chrześcijaństwo stawiało nacisk na władcę, który pochodził od Boga, a Kościół bardzo ingerował w życie ludzi oraz nadwyrężał ich majątek.

Pierwszą misję chrystianizacji zlecił Krzywousty biskupowi Bernardowi – Hiszpanowi. Był on księdzem, który umiłował ubóstwo – bogacze z Pomorza po prostu go wykpili.

Kolejna więc akcja chrześcijańska była znacznie bogatsza. Na jej czele stanął Niemiec – bamberski biskup Otto – towarzysze jego pochodzili z Polski. Przyczyny obrania takiego misjonarza były polityczne – również cesarz miałchęć zagarnięcia tych ziem.

W Wolinie wypędzono biskupa z dworu księcia Warcisław i pobito grubą gałęzią. Biskup uciekł w nocy przez most na prawy brzeg Dziwny. Ostatecznie jednak Wolin przykładem swojej stolicy – Szczecina – przyjął chrześcijaństwo.

Powiązane artykuły

Back to top button