Średniowiecze

Hanza

Związek handlowy miast pod nazwą Hanza powstał w połowie XIII wieku, obejmując Lubekę, Hamburg, Visby oraz Rygę, a także porty słowiańskie, jak Wismar czy Rostock. W XIV w do Hanzy przystąpiły również Gdańsk, Szczecin, Królewiec, Elbląg oraz wiele innych miast. Hanza w głównej mierze opiekowała się interesami kupców, czyli najbogatszej warstwy w miastach. Jako, że byli to w większości kupcy niemieccy osiedleni w Gdańsku czy Toruniu, związek ten przyczynił się do umocnienia elementu niemieckiego w miastach pomorskich.

Chociaż Hanza była związkiem miast morskich, jej wpływy wraz ze wzrostem jej bogactwa i znaczenia sięgały coraz dalej, obejmując tym samym miasta na śródlądziu. Z czasem Hanza liczyła ponad 70 ośrodków, a jej liczna flota docierała do Zatoki Biskajskiej na południu i Fińskiej na północy. Oprócz roli gospodarczej związek zaczął także pełni rolę polityczną, dążąc do opanowania całego wybrzeża bałtyckiego.

Przeciwnikami Hanzy byłi książęta niemieccy oraz Dania kontrolująca bałtyckie cieśniny. Początkowo miasta hanzeatyckie musiały uznać wyższość Danii, ale w 1319 r państwo to straciło dominację na Bałtyku na rzecz Hanzy i książąt niemieckich Holsztynu. W efekcie dalszych wojen, w 1363 r flota Hanzy została rozbita przez Duńczyków pod Halsingborgiem, jednak nie dała ona za wygraną.
Przy pomocy sojuszników w postaci Holsztynu, Holandii, Norwegii i Szwecji Hanza zdołała pokonać flotę duńską. Układ w Strzałowie (1370) oddawał w ręce Hanzy kontrolę nad cieśninami duńskimi, dochody z ceł, a ponadto nakazywał zniszczenie zamku w Kopenhadze. Ten niepodważalny triumf Hanzy utrwalał jej dominację na Bałtyku.

Back to top button