Państwo pierwszych Piastów

Czechy w Państwie Polskim

Przejmując Czechy Bolesław Chrobry wykazał się niesamowitą mądrością, wyrachowaniem a także sprytem. Chrobry widząc wielkość państwa niemieckiego chciał stworzyć potężne państwo zachodniosłowiańskie składające się z Polski i Czech. Lecz nim to się stało należy przytoczyć wcześniejsze wypadki jakie miały miejsce w Czechach.

Po śmierci Bolesława II Pobożnego na tron czeski wstąpił w 999 roku Bolesław III zwany Rudym. Czechy były wówczas lennikiem cesarstwa. Bolesław Rudy, by umocnić swoją pozycję na tronie „pozbawił męskości swego brata Jaromira a młoszego Udalryka usiłował zadusić w łaźni” po czym obu wraz z matką wygnał. Otwarło to dragę do licznych ucisków ludów, który nie mogąc znieść więcej upokorzeń zwrócił się potajemnie do Polski, skąd przybył Włodziwój, spokrewniony z Przmyślidami. Bolesław Rudy uciekł wówczas do Niemiec, a później do Polski.

Włodziwój też nie był wzorowym władcą. Był pijakiem: „Z jego życia przytoczę jeden tylko rys niewiarygodny i nie nadający się zgoła do naśladowania przez żadnego chrześcijanina, a mianowicie, że nie mógł on wytrzymać nawet jednej godziny bez picia.” Gdy zapił się na śmierć Czesi wezwali na tron z wygnania braci Bolesława Rudego Jaromira i Udalryka wraz z matką. Lecz tymczasem Chrobry uknuł plan. Zbrojnie udrzył na Czechy i wygnał po raz kolejny braci Rudego. Na tronie czeskim jednak nie pozostał. Wrócił do godności Bolesława Rudego. Chrobry chciał zająć tron czeski, lecz nie na drodze podboju. Liczył, iż pozostawienie Rudego na tronie doprowadzi do kolejnego buntu przeciwko niemu. W wyniku tego sami Czesi mieli poprosić go o objęcie tronu. Tak też się stało.

Bolesław III Rudy zaprosił do siebie do domu możnych – wszystkich pozabijał. Przerażenie Czesi pojechali do Polski i tam przedstawili wydarzenia. Chrobry poprosił do siebie Bolesława Rudego, najprawdopodobniej do Krakowa. Tam wyłupił mu oczy i uczynił więźniem. Podobno okaleczony Bolesław pozostał w grodzie krakowskim gdzie snuł się do swojej śmierci (1034 lub 1037 rok) obdarzany honorami.

Chrobry w 1003 roku pojechał do Czech objąć tron, który oddali mu sami Czesi. Gdy wjeżdżał do kraju był owacyjnie witany. Jednak Czesi nie byli przez niego uczciwie traktowani. Tak przynajmniej twierdził Thietmar. Być może jednak Czesi nie chcieli zostać polską prowincją, woleli być samodzielnym państwem, choć zależnym od Niemiec. Nie dość, że Henryk II, cesarz niemiecki, chciał by Bolesław Chrobry uznał się za lennika z terenu Czech, na co ten się nie zgodził to jeszcze na jesień 1004 roku wybuchł bunt ludności czeskiej przeciw jego panowaniu. Zmusiło to go do ucieczki z Pragi wraz z wojskiem. W odwrocie poległ w Pradze brat św. Wojciecha – Sobiebor.

Niemcy osadzili na tronie okaleczonego Jaromira, brata Bolesława III Rudego. Czechy znów zostały lennikiem Niemiec. Chrobry nie stracił jednak wszystkich terenów należących niegdyś do państwa Czech. W wyniku pokoju z Niemcami z 1005 roku pozostawił sobie Chorbry Morawy i Słowację. Tereny te stracił najprawdopodobniej dopiero w 1018 roku, gdy toczył wojnę z Rusinami, choć niektórzy twierdzą, że tereny te Polska straciła dopiero po śmierci Chrobrego, w 1032 roku jako zpałata za uwolnienie Mieszka II z czeskiej niewoli. Morawy zdobyli Czesi a Słowację – Węgrzy.

Powiązane artykuły

Back to top button