Wiedza o patriotycznej postawie i bohaterskich (granicząca z szaleństwem według niektórych) czynach księcia Józefa Poniatowskiego – jednej z ikon epoki Napoleońskiej, nie jest obca interesującym się historią. Niewielu jednak wie, że w ślady swojego przodka poszedł, może na mniejszą skalę, inny Poniatowski, który przemierzył szlak bojowy II Wojny Światowej wraz z 1 Dywizją pancerną generała Maczka.
Mariee Andree Poniatowski, bo o nim mowa, nie znał języka polskiego, urodzony w Paryżu w 1921 roku, należał do francuskiej arystokracji o polskich korzeniach. Z wyglądu przypominał raczej artystę, niż żołnierza ( „Raczej poważny, szczupłej budowy, o niebieskich oczach, jasnych włosach i pięknych szlachetnych rękach; miał wygląd artysty zwłaszcza, gdy dla zabicia czasu oddawał się grze na flecie, zmieniając tym samym atmosferę w czołgu, pozwalając swoim przyjaciołom zapomnieć o ich smutnym losie pośrodku rozlewisk, w zmaganiach z błotem, śniegiem i zimnem „ – opisał go jeden z żołnierzy 1 Dywizji Pancernej – S. Ostromecki). Dlatego kiedy w Coetquidam do Polskiej Armii, zgłosił się młody szczupły chłopak, do tego nie mówiący po Polsku, musiał wywołać zdziwienia. Jednak podkreślał on, że chociaż obcy jest jemu jeżyk Słowackiego i Mickiewicza, to ze względu na pochodzenie jego przodków, pragnie służyć w polskiej armii.
Już jako polski żołnierz został kadetem w Royal Military College (RMC) – Królewskiej Akademii Wojskowej w Wielkiej Brytanii, w której schronili się polscy żołnierze po kapitulacji Francji.
RMC- to szkoła wojskowa, , której podwoje otworzyli Brytyjczycy dla Polaków w 1943 roku. Po ukończeniu szkolenia został podporucznikiem w I oddziale pancernym i przez cały marsz czarnych diabłów (jak określano dywizję gen. Maczka) jest dowódcą jednostki. Niestety Maria Andrzej Poniatowski ginie na wyspie Tholen na terenie Holandii podczas potyczki z Niemcami 22 stycznia 1945 roku Pośmiertnie został odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti millitari . Pierwotnie pochowany w Belgii w Merksplas , Później został pochowany wraz z rodziną we Francji na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Mont-Notre-Dame
Bibliografia:
http://www.adiutor-mars.com.pl/mars/mars_17/mars_17_przycz1.htm
http://www.poniatowscy.com/viewpage.php?page_id=5
Autor: Łukasz Bardziński
